Dag 1, Hengelo – Sbazynek – Sbazy, 10 km
Na de laatste dingen te hebben gedaan stap ik om 8.40 uur op de fiets richting het station. Ik heb gisteren al gekeken en de fietswagon zit helemaal voorin de trein. De fiets met bagage zou precies door de deur moeten passen. Als ik om 8.50 uur aan kom fietsen zie ik tot mijn verbazing ineens mijn vader lopen, hij en mijn moeder hebben besloten mij uit te komen zwaaien. Zij zijn op hun beurt weer verbaasd dat ik pas zo laat aan kom zetten, zij zouden veel eerder zijn gegaan en dachten zelfs even dat ik niet meer zou komen. Ik heb dit stuk echter zo vaak gefietst dat ik wel weet hoe lang ik erover doe.
Volgens mijn moeder kan ik de bagage wel op de fiets laten zitten in de trein, ik ben de enige fietser. Er staat bij elke standaard aangegeven van waar en waar naartoe de fiets gaat en gedurende de rit naar Berlijn worden ze allemaal bezet. Toch de bagage er maar afhalen dus. Na afscheid te hebben genomen van mijn ouders gaat de trein op weg. In Bad Bentheim rook ik nog een sigaretje en er wordt vluchtig in mijn tas, die ik meegenomen heb naar mijn zitplaats, gekeken en geroken door de politie.
De treinreis gaat redelijk snel en in Berlijn heb ik nog snel de tijd om een sigaretje te roken. Er wordt van alles omgeroepen, maar verstaan kan ik het niet, een algemeen actueel informatiebord is er ook niet te vinden, nu maar hopen dat de trein naar Warschau hier ook daadwerkelijk vertrekt. Wel zie ik dat de fietswagon aan de andere kant moet zijn, waar ook al een aantal fietsers staan.
Als de trein aankomt blijkt er helemaal geen fietswagon te zijn en we moeten alle tassen eraf halen en moeten de fietsen in een paar zespersoons coupé’s. Met veel zweten, het is inmiddels ook behoorlijk warm geworden, krijgen we de fietsen en bagage binnen. Ik had op het moment dat ik de fiets naar binnen bracht nog twee tassen op het perron liggen, als ik ze op wil halen zijn ze weg, gelukkig blijkt dat één van de andere fietsers ze al in de trein heeft getild. Uiteindelijk komen we allemaal mee, volgens mij ook de man met twee kinderen die niet gereserveerd heeft en eigenlijk niet mee mag. Maar ik zie hem op een gegeven moment toch stiekem naar achteren lopen en de fietsen in de trein zetten.
Een kleine twee uur later komen we aan in Sbaszynek, we hebben wat vertraging en om zeker te weten dat dit het juiste station is vraag ik het aan de conducteur of dit Sbaszynek is. Blijkbaar spreek je het heel anders uit dan ik zou verwachten, want ik versta er niks van wat hij zegt. Gelukkig zie ik alsnog een bord met Sbaszynek erop.
Eenmaal buiten aangekomen blijkt het toch wel erg warm, ik doe net alsof ik gek ben en loop via de personeelsweg over het spoor het station af. In de schaduw in een parkje maak ik mijn fiets klaar en ga onderweg.
Wat ideaal is zo’n GPS toch, niks geen gezoek. Onderweg kom ik nog een mooie houten kerk tegen en er is even verder zowaar een prachtig fietspad, waar menig Nederlands fietspad een punt aan kan zuigen.
In Szbazyn is het redelijk druk en op de camping aangekomen is er niemand bij de receptie, terwijl de deur open is en er een laptop staat en een mobiele telefoon ligt. Ik ga voor de receptie zitten in de verwachting dat er dadelijk wel iemand zal komen. En na een tijdje komt er een vrouw op mij af, ze weet mij te vertellen dat het niet mogelijk is te kamperen als ik niet gereserveerd heb. Ik loop naar mijn fiets en ben ineens mijn GPS kwijt, misschien heb ik die voor de receptie laten liggen. Dus ik loop weer terug, en zowaar komt een andere vrouw aangelopen, blijkbaar wel van de camping. Want zij weet mij te vertellen dat ik zo een plekje uit kan zoeken en die avond terug kan komen om te betalen bij haar man.
Er staan slechts een paar tenten, maar de ‘huisjes’ zijn (bijna) allemaal bezet. Ik doe nog wat boodschappen en loop ‘s avonds een paar keer naar de receptie om te betalen. Telkens is de deur gewoon open, maar is er niemand te bekennen. Om tien uur besluit ik het nog één keer te proberen en als ik aan kom lopen zie ik nog net het licht uitgaan en kan ik de man aanspreken en eindelijk betalen.
De camping is prima, volgens mij moet er zelfs een binnenruimte zijn, en met 18 zloty zeker niet duur. Het blijft nog erg lang warm en ‘s avonds loop ik nog even naar het nabij gelegen meer.
