Dag 12, zondag 26 juli 2009, Inverness – Aviemore
80,54 KM, 15,2 KM/H, 5.18,45
HM: 690 HM (volgens Bikemap)
De wekker gaat om zes uur, erg vroeg in de wetenschap dat ik of heel veel of heel weinig kilometers moet maken. Als ik wakker word en het hoor regenen weet ik genoeg, ik draai mij nog een keer om. Om negen uur regent het nog steeds en de hele lucht is grijs, ik besluit maar rustig mijn spullen in te gaan pakken en om tien uur houdt het zowaar op met regenen.
Tegen elf uur fiets ik van de camping en achterin Inverness verlies ik mijn regenbroek, die ik blijkbaar niet goed onder de snelbinder had gedaan, maar die mij gelukkig door een oplettende automobilist gebracht wordt. Ik besluit gelijk van de gelegenheid gebruik te maken om wat inkopen te doen.
Na Inverness gaat het eerst door een weinig spectaculair landschap en ik neem een kort kijkje bij een pre-historische site. Wel zitten er een aantal gemene klimmetjes in en af en toe regent het iets.
Na zo’n 25 kilometer neem ik een korte pauze en het zonnetje begint zowaar even te schijnen, het blijft de rest van de dag echter wisselvallig en de omgeving kan mij wat minder bekoren, hoewel op de achtergrond talloze ruige bergen aanwezig zijn. De route volgt in grote lijnen de drukke A9, maar gaat veelal over weggetjes die er op enige afstand parallel aan lopen. Samen met de nodige hoogtemeters en een stevige tegenwind maakt het toch nog een behoorlijk zware dag.
Zijn het motivatieproblemen? Het idee dat ik weer naar het zuiden moet? Zit de dag van gisteren nog teveel in mijn benen? Ik heb het idee dat ik niet echt opschiet. Gelukkig zie ik tot twee maal toe in de verte vakantiefietsers en besluit tot twee maal toe als doel te stellen om deze in te halen. Wat mij ook lukt en het ervoor zorgt dat het een beetje opschiet.
Het laatste stuk gaat door een heel aardig bosrijk gebied en zowaar begint de zon weer te schijnen. Als ik bij de geplande camping aankom baal ik enorm als blijkt dat die vol zit, de eerste keer deze vakantie dat ik niet op een camping kan. Waar je op internet regelmatig leest dat fietsers geweigerd worden, bijvoorbeeld omdat het een camping is alleen voor caravans, is mij dat gelukkig deze vakantie nog niet overkomen.
Ik overweeg de opties, terugfietsen (wat eigenlijk geen optie is) naar een camping zo’n tien kilometer hiervoor, een andere camping bij een plaatsje in de buurt maar die is erg duur, een camping die ik heb opgeschreven maar niet op de Sustrans kaart staat iets verderop en een stukje van de route af, of linksaf de doodlopende weg in, waar ook een camping zit, totaal van de route af.
Ik besluit voor de laatste te gaan, zo’n zes mijl, maar wel zes prachtige mijlen en waar ik op het vorige laatste stuk nog erg veel moeite had, lijkt het nu ineens weer als vanzelf te gaan, ondanks dat het af en toe nog redelijk stijgt.
De camping is erg mooi gelegen aan een meer met mooie stranden in het bos, met op de achtergrond diverse kale en ruige bergen. De camping zelf is ook prima, net sanitair een shop en slechts 6 pond, ik had het slechter kunnen treffen.
Tot dusver heb ik twee keer ‘s avonds muziek zitten luisteren, en beide keren word ik zowaar spontaan aangesproken, je zou toch denken dat je met oordopjes in minder aanspreekbaar bent. Ditmaal een vrouw of ik nog iets opgeladen wil hebben, dan kan ik dat wel bij haar in de caravan doen.
