Dag 9, woensdag 29 september, Castelo de Vide – Avis
78,66 KM, 17,8 KM/h, 4.25,36
HM: 550 HM (fietsteller); 460 HM (Bikemap)
Als ik ‘s ochtends mijn broodjes op heb gehaald vertrek ik met korte broek en fietsjasje richting Portalegre, het is nog vrij fris, maar als de zon erdoor komt zal het snel warmer worden is mijn gedachte. Vooral in de korte afdalingen is het niet echt warm te noemen.
In Portalegre fiets ik over een paar grote wegen die nog niet op de kaart van Otemans staan, hierdoor moet ik een paar keer stoppen om de weg te vinden.
Na Portalegre gaat de route over een N-weg die sinds de komst van een nieuwe autobaan bijna niet meer gebruikt wordt, de twintig kilometer dat deze weg lang is komen er hooguit twee auto’s voorbij. Al aan het begin van deze weg wordt het vrij mistig en aangezien ik het al niet erg warm had besluit ik mijn pijpjes en regenjas erbij aan te doen.
De weg zelf loopt heerlijk golvend, iets meer bergaf dan bergop. En met de mist krijgt de droge omgeving een hele andere uitstraling.
Na Crato is de mist weer verdwenen en de zon doet weer goed zijn best en de pijpjes en het regenjasje kunnen al snel weer uit en even later kan ook het fietsjasje uit. Ondanks een paar pittige klimmetjes is het weer heerlijk fietsen in de zon in het dan nog wat heuvelachtige landschap.
Dit veranderd echter na Alter de Chao, waar ik wat inkopen doe in een vrijwel leeg winkeltje. Hier zit ik ook nog even op het dorpsplein om een broodje te eten. Na het plaatsje verlaat ik de route van Oteman en zet ik koers richting Avis. Mede door de verkoudheid lijkt mij de 140 KM+ naar Evora iets te veel van het goede.
Ik mis de eerste afslag en neem dan maar de tweede weg linksaf, waardoor de route iets anders wordt. Deze weg is echter zeer rustig, op de twintig kilometer kom ik slechts twee auto’s tegen. Ik kom ten noorden van het stuwmeer op een N-weg uit, die op de kaart met rood is aangegeven, maar zeker niet druk is. In Benavila, zo’n tien kilometer voor Avis, neem ik nog een laatste pauze in een parkje en tegen half drie arriveer ik op de camping.
Volgens Kettler zou het een eenvoudige camping betreffen. Wellicht is er sinds het schrijven het eea veranderd, maar het is een vrij grote camping, met net sanitair en een ‘self-service’ mini mercado, die verre van self service is. De paar dingetjes die ze hebben liggen achter de toonbank. Echt druk is het overigens niet op de camping.
De rest van de middag breng ik voornamelijk relaxend door, door wat te lezen en een wandelingetje te maken. En hoewel het morgen geen lange dag gaat worden ga ik toch op tijd naar bed.
