Dag 1 Oslo – Gardermoen – Lygna
67 KM
HM (volgens Bikemap): 1300 HM
‘s Ochtends vroeg word ik weggebracht door mijn ouders naar Schiphol, zij doen een weekendje Bloemendaal om mij weg te brengen.
Hoewel de voorspellingen voor Oslo slecht zijn, schijnt zowaar de zon als we aan komen vliegen, hoewel in de verte wel wat donkere wolken te zien zijn. Om ongeveer 12 uur land ik op Oslo Gardermoen en om 12.15 uur sta ik bij de bagageband te wachten op de ‘normale’ bagage die al snel komt en om 12.30 uur loop ik, met tas, richting de bagageband voor de speciale bagage. Waar inmiddels mijn fiets ook al is gearriveerd. Ik zet de fiets in elkaar en kleed mij om in de wc, waarna ik tegen 14.00 uur, met de nodige moeite verkregen Noorse Kronen, naar buiten loop. Zowaar schijnt de zon nog steeds. Na wat zoekwerk besluit ik toch maar de aangewezen route door het GPS-systeem te nemen, hoewel het lijkt dat deze op de autobaan uitkomt.
De route loopt al snel van de grote weg af en ik fiets dan ook al snel over een weg door de bossen en tussen een enkel weiland door. Helaas ben ik vergeten mijn bidons te vullen. Eerst denk ik erover de etappe te volbrengen zonder water. Maar na een tijdje wordt de dorst toch te groot, gelukkig is de oplossing nabij, een kerkje met een kerkhof, toevallig had ik vlak voor mijn vertrek deze tip gelezen, met een kraan.
Op de beoogde camping in Hurdal aangekomen blijkt deze uit niet veel meer te bestaan dan uit een grasveld. De huidige kampeerders zijn voor mijn gevoel niet van geheel onbesproken gedrag en als ik noch een receptie noch een toiletgebouw kan vinden besluit ik toch maar verder te gaan. Het is op dat moment nog niet heel laat en het weer is nog goed.
In Hurdal doe ik nog wel wat boodschappen en ik ga op pad voor de volgende 35 kilometer. De weg klimt af en toe lekker door, door de bossen en langs een beek en meer. Met met enige regelmaat met schapen langs de weg, of rennend voor mijn fiets uit. Ondanks het lekkere weer, en de prettige weg, die uiteindelijk behoorlijk doorklimt, vallen de dertig kilometer mij redelijk zwaar, dertig kilometer in Noorwegen is wel wat anders dan in Nederland.
Deze weg uitgereden te hebben kom ik uit op de E4, waar iets verderop de camping is. Hier aangekomen lijkt de camping uitgestorven te zijn. Volgens een stel op de camping is dit alleen een wintercamping, de dichtstbijzijnde camping die zij kennen is zo’n 35 kilometer verderop. Ik overweeg de opties, wildkamperen, 35 kilometer fietsen van de route af zoals dat stel zei, 40 kilometer de route volgen voor de volgende camping of in het hotel slapen dat ik een paar kilometer ervoor tegen kwam.
Ik besluit eerst naar het tankstation te gaan dat ik ook eerder tegen was gekomen, waar ik vraag of zij meer weten over de camping. “Geen idee, wellicht moet je het even navragen bij het hotel.” Op dat moment komt net de receptionist binnen van het hotel, en wat blijkt, de camping is van het hotel (of vice versa). Ik kan gaan staan waar ik wil, de douches zijn prima, er is een sauna en een grote zaal waar ik eventueel zou kunnen gaan zitten ‘s avonds. Helaas is er geen keuken, ik heb nog geen gas gekocht, waardoor ik het ‘s avonds moet doen met een ‘pizzabroodje’ uit het tankstation.
‘s Nachts word ik een keer wakker en het is zowaar nog (of weer) helemaal licht en dat terwijl ik de laatste kilometers het idee had dat het elk moment donker zou kunnen worden…Daarnaast word ik een paar keer wakker van het klapperen van de tent door de wind, toch weer even wennen het in een tent slapen.
