Dag 12
88 KM, 18,0 KM/h, 5.00,00, 450 HM, 130 HM (Bikemap)
Omdat het gisteravond laat is geworden slaap ik uit, ruim na acht uur sta ik op. Twee andere vakantiefietsers die gisteren al lagen te slapen terwijl ik aan het koken was, zijn nu alweer weg. Ik doe het weer rustig aan, helaas zit mijn ontbijt vol met mieren. Ik fiets pas ruim na tien uur weg.
De route gaat eerst een stukje over een grote weg en daarna als vanouds over heerlijke kleinere wegen, met afwisselend landbouw en bos. Naar gelang ik in de buurt van Sulaweki worden de wegen groter en drukker, het is iets minder glooiend dan de afgelopen dagen.
In een dorpje verfiets ik mij een keer, ik ga rechtdoor waar ik linksaf had moeten gaan. Gelukkig kom ik hier snel achter als ik een verkeerde naam op een richitingaanwijzer zie staan. Doordat ik gisteren van de route ben afgewijkt heb ik geen paarse lijn meer te volgen op de GPS, dit is toch even wennen. Een eindje voor Suwalki neem ik nog een pauze in het bos.
In Suwalki zelf lijkt de beoogde weg dood te lopen, dan maar omfietsen waardoor ik wel gelijk een Biedronka tegen kom, waar ik de boodschappen voor de avond doe. Als ik weer bij de fiets kom staat er een zwerver, die mij iets vraagt wat ik natuurlijk niet kan verstaan. Even later bietst hij bij mij een shaggie en hij krijgt van een Pool een grote zak met broodjes en worst.
De weg richting Wigry is redelijk groot, maar goed te fietsen, eerst is er een fietspad, later niet meer maar zijn ze druk bezig met de weg en het lijkt erop dat ook hier in de toekomst een mooi fietspad zal liggen.
Vlak voor het meer volg ik de borden naar twee agroturistyko’s, hier aangekomen blijkt er niet veel te doen en ik besluit toch maar door te fietsen richting het klooster. Vanaf het meer is hier trouwens al een mooi uitzicht op. De camping die ik op het oog had blijkt geen camping meer te zijn, maar er zijn hier campings genoeg. Ik besluit door te fietsen naar het klooster waar ook een camping is.
De camping is 12 zlotty en prima, voor de douche moet echter apart betaald worden, iets wat ik niet doorhad en ik dus koud douche. ‘s Avonds boek ik alvast een hotel voor de volgende dag, ik laat de route voor wat die is en ga op de kaart door Litouwen richting de kust. Gevolg is dat ik twee keer geen camping tegen kom. Vanuit het klooster komt af en toe een stemmig muziekje, en regelmatig klinken de kloosterklokken. Gelukkig stoppen ze vanaf tien uur ‘s avonds tot de volgende ochtend met luiden.
