Portugal 2010

Dag 13, zondag 3 oktober, Sao Martinho das Amoreiras – Aljezur

82,36 KM, 14,2 KM/h, 5.48,11

HM: 1544 HM (fietsteller); 920 HM (Bikemap)

Bikemap route

's Ochtends is het weliswaar bewolkt, maar van de voorspelde regen is nog weinig te zien. Ik ga dus vol goede moed op pad. Het eerste stuk naar Luzianes is het heerlijk fietsen, door een heuvelachtig landschap, met hier en daar flinke klimmetjes. Datzelfde geldt voor de weg naar Odemira, een heerlijk rustig weggetje.

De enige die de rust komen verstoren zijn een paar honden die met mij mee rennen, één van de onderwerpen dat gisteravond ter tafel kwam. Blijkbaar worden die in deze regio minder goed vastgehouden, want in de eerste anderhalve week heb ik er niet één keer last van gehad.

In Odemira doe ik wat inkopen bij de Eco Marché die gewoon de hele zondag open is. Ik haal vast het eten voor vanavond aangezien ik niet verwacht nog een supermarkt tegen te komen die nog open is. Hier valt het mij op dat het toch wel erg hard is beginnen te waaien. De lucht is overwegend bewolkt, maar heel af en toe laat de zon zich even zien.

Na Odemira volgt een flinke klimmen en door de harde wind liggen finke dennenappels en takken op de weg. Als ik door een natuurpark, met ook een paar pittige klimmetjes, fiets krijg ik pas echt last van de wind. Op een vlak stuk kan ik niet harder dan 10 km/h fietsen.

Ook richting het zuiden blijft het zwoegen en de 10 km/h haal ik vaak bij lange na niet en het kost mij af en toe moeite om op de weg te blijven. Een Portugees gebaart mij vanuit zijn auto dat ik beter om kan draaien en met de wind mee kan gaan fietsen.

Ik kom ook nog een Duits stel tegen dat op de fiets onderweg is van Lissabon naar Faro. Zij slapen alleen in pensions, wat ook te zien is aan hun hoeveelheid bagage. Samen klagen we wat over de harde wind en ik ga weer op pad. We halen elkaar door verschillende pauzes verschillende keren weer in.

Hoe dichter ik bij Aljezur kom, hoe donkerder de lucht wordt. En met zo'n tien kilometer te gaan begint het zelfs te regenen. Op een paar druppels na op de tweede dag en eerder deze dag, de eerste echte regen van deze vakantie.

Echt doorzetten doet de regen pas als ik aan het koken ben. Waardoor ik genoodzaakt word het eten in de voortent op te eten. En later op de avond begint het zelfs erg hard te regenen. De camping zelf ziet er erg aardig uit en het sanitair is erg netjes te noemen. Erg druk is het zoals overal niet.

Naar dag 12