Engeland-Schotland 2009

Dag 6, maandag 20 juli 2009, Blackford – Castle Howard

99,51 KM, 15,0 KM/H, 6.38,14

HM: 340 HM (volgens Bikemap)

Bikemap route

Van de camping afrijdend besluit ik eerst een stukje de NR7-route te volgen in plaats van de E2E-route, die tot Longtown de drukke A7 volgt. Over de gebruikelijke kleine weggetjes vind ik de route, maar raak die al snel weer bijna kwijt, als de route een smal zandpad ingaat die ik bijna over het hoofd zie.

Na Longtown pak ik de E2E-route weer op, die eerst een matig drukke weg richting de Schotse grens gaat. Even later pakt de route een rustige weg, iets van de kust af richting het westen, met een vrij stevige zuidwesterwind. De geheel vlakke hoogtegrafiek van Sustrans klopt hier niet, hoewel er niet echt steile of lange klimmen inzitten.

Na Annan begint het eventjes te regenen en trek ik mijn regenjas zelfs even aan. De rest van de dag is het zo goed als droog, hoewel het af en toe lijkt alsof ik een stevige bui op mijn hoofd zal krijgen, maar de donkere wolken gaan telkens net langs mij heen. De omgeving is niet heel spectaculair met wat landbouw, bos, in de verte af en toe zee, weinig echte heuvels of bergen en af en toe een plaatsje/dorpje, maar wel leuk om te fiets. Hoewel er in de verte wel een flinke heuvel ligt en ik bedenk mij dat ik waarschijnlijk het weggetje dat er recht overheen gaat heb uitgestippeld (wat uiteindelijk natuurlijk niet het geval is).

Voor Dumfries voert de route eerst nog langs een natuurgebied om langs een rivier de plaats binnen te gaan, Na deze plaats belooft Sustrans twee klimmetjes, maar dat worden er veel meer en met de wind vol op kop wordt het er niet gemakkelijker op. Ik besluit dan mijn ambitieuze plannen om naar Newton Stewart te fietsen definitief vaarwel te zeggen en het bij Castle Douglas te houden.

Ik beland op een camping die er in eerste instantie redelijk goed uitziet, maar dat voor een vakantiefietser niet is, zeker ook niet gezien de prijs van 13,50 pond. De douches zijn gratis, maar stinken wel. De uitstraling is niet echt gezellig en de lokale wandelroute (hondenuitlaatroute) loopt precies over de camping. Bij het koken krijg ik bezoek van een erg nieuwsgierige jongen.

Morgen ga ik proberen zo dicht mogelijk bij Arran Island te komen, dus ik ga vroeg naar bed. Ook zie ik de eerste Midges komen.